Uitstapjes

De titel van dit verhaal is uitstapjes, want ja, we maken nou eenmaal veel uitstapjes hier.

Als eerste was er het uitstapje met de oudjes naar het strand. Een hele leuke dag, maar dit zou in Nederland echt nooit maar dan ook nooit gekund hebben. We vielen deze dag van de ene in de andere verbazing. Een gewone touringbus, waarin de mensen naar binnen werden gehesen/geduwd/gesjouwd, ongelofelijk. Uit de bus ging gelukkig wat makkelijker. Bij het strand werden allemaal deken op de grond neergelegd, even vroegen we ons af of die oudjes echt allemaal op de grond moesten gaan zitten/liggen, maar dit was inderdaad zo. Aan het eind van de dag hebben we er wel een paar overeind moeten hijsen die niet meer zelf konden opstaan. We zaten op een veldje vlak achter het strand, we zouden eerst even met 2 mensen en 1 begeleider naar het strand lopen en als we dan terugkwamen gingen we met alle oudjes pootje baden. Nou dat ‘even’ naar het strand lopen, werd de langste strandwandeling die ik ooit van mijn leven gemaakt heb. Dit waren blijkbaar de 2 vitaalste mensen uit het bejaardenhuis, ’s avonds had ik gewoon pijn in mijn benen van die wandeling, dus ik weet niet hoe zij zich gevoeld hebben ’s avonds. Daarna met alle oudjes tegelijk pootje baden. Mensen die normaal met rollator lopen door het zand naar de zee sjouwen, echt een goed plan. Heen ging nog wel, maar een lifeguard heeft ons toch moeten helpen om iedereen weer terug te krijgen. Ook kwam een andere lifeguard ineens met een man in een rolstoel aanzetten die hij een stuk verderop van de weg geplukt had, niemand had in de gaten dat die man er vandoor ging. Daarna weer iedereen die bus in, gelukkig wel met iedereen thuisgekomen.

Het volgende uitstapje was zaterdags naar Paarl mountain. We hebben daar een rots beklommen en gepicknickt. Daarna zijn we doorgereden naar een wijnproeverij. We zouden daar 6 wijntjes gaan proeven, maar na 5 wijntjes was de tijd op en moesten we helaas alweer gaan. Naar huis en voorbereiden voor het volgende uitstapje de volgende ochtend, op naar Kaapstad om te gaan voetballen tegen een voetbalteam uit een township. We gingen als eerst naar een bed&breakfast, iemand uit de groep had connecties met de vrouw die de b&b runde en die had geregeld dat we een tour door Khayelitsha zouden krijgen en daarna zouden gaan voetballen. Khayelitsha is het grootste township van Kaapstad en daar wonen ongeveer 2 miljoen mensen. We hebben een rondleiding gehad door een betere wijk, de voorzieningen waren hier ook veel beter dan in Grabouw. Elke huis had hier een wc en stromend water, een groot verschil dus. Als eerst gingen we traditioneel bier proeven, heel erg hygiënisch dat iedereen uit dezelfde vieze emmer drinkt, maar het moest toch geproefd worden. De details zal ik besparen, maar het was niet zo heel lekker. Daarna zijn we naar een ‘bloemenwinkel’ geweest. Het waren geen echte bloemen, maar bloemen gemaakt van oud ijzer, heel leuk om te zien hoe een man dat maakte. Als laatste zijn we naar een Shabeen geweest, een soort huiskamer kroeg. Zaten de mensen daar fijn amstel bier te drinken. Na de rondleiding was het dan tijd om te gaan voetballen. We kwamen aan op het veld, maar er stond maar 1 goal. Terwijl we ons afvroegen hoe we dat gingen doen kwamen er wat mensen aanzetten met 3 palen en een schop, de tweede goal moest blijkbaar nog gebouwd worden. Ook hadden we geen zijlijnen, wel grensrechters, compleet met vlag en alles. Ook de scheidsrechter mocht natuurlijk niet ontbreken. Na 2x20 minuten hebben we helaas verloren met 3-2, maar dit was niet slecht tegen een team van zeer snelle technische zwarte mannen. Een teamfoto mocht natuurlijk niet ontbreken, dus ik schakelde een man langs de kant in om een foto te maken, deze man had echter nog nooit een foto gemaakt, dus ik heb eerst maar even uitgelegd hoe een fototoestel werkt, de foto was overigens wel gelukt. Na het harde sporten was het tijd voor de lunch, hier werd een lokale lekkernij geserveerd, schapenhoofd. Ook dit moest geproefd worden, maar ook dit was op zijn zachtst gezegd niet zo heel lekker. Je zag echt het hele hoofd nog, alleen de hersenen en ogen waren eruit gehaald. Ook hebben we nog gespeeld met alle kindjes op straat en een dansoptreden gekregen.

Na 4 dagen stage vonden we het wel weer tijd voor een volgend uitstapje, op naar Hermanus naar het strand. Lekker hollands bij ‘Dutchies’ gegeten, een restaurant gerund door, hoe kan het ook anders met die naam, Hollanders. De dag erna weer vroeg op om weer een weekendje in Kaapstad door te brengen. Als eerst moesten we langs het autoverhuurbedrijf, we hadden namelijk een lekkende voorruit en bij ons in de buurt wilden ze de ruit niet maken omdat het een ‘pirate glass’ is. Helaas klopte onze routebeschrijving niet helemaal, dus we waren ontzettend verdwaald. We hebben meer dan een uur rondgedwaald in een buitenwijk van Kaapstad, de verhuurder 6x gebeld, de verhuurder zou ons ergens komen ophalen, ook dat punt konden we niet vinden.. Heel veel frustraties (van beide kanten) dus. Meer dan uur te laat kwamen we gelukkig toch aan op het verhuurbedrijf. Die verhuurder heeft daarna voor ons een hele route uitgestippeld naar onze volgende bestemming, omdat hij er niet op vertrouwde dat we anders daar ooit aan zouden komen. (Oja, en de voorruit lekt nu nog steeds.) Onze volgende bestemming van die dag was Big bay, een strand waar we onze eerste surfles zouden krijgen. Surfen is echt super leuk om te doen, maar ook heel erg moeilijk en vermoeiend. Na het surfen meteen weer door naar Khayelitsha, om daar met alle mensen die gevoetbald hebben te braaien. We hebben de hele avond op straat gestaan, per blanke student waren er ongeveer 3 zwarte kindjes die met je wilde dansen, op je wilde klimmen, in je nek wilde zitten en je zonnebril heel graag wilden hebben. Dit was nog niet de laatste bestemming van de dag, de dag werd afgesloten met een avondje stappen in Kaapstad. We zijn hier naar club 31 geweest, dit is een club op de 31e verdieping van een bankgebouw. Alle muren waren van glas, dus terwijl je aan het genieten was van je drankje of een dansje deed, keek je over heel Kaapstad uit, echt super mooi!

Afgelopen zondag zijn we naar Robbeneiland geweest, na alle verhalen over Robben eiland viel dit helaas tegen. De ex-gedetineerde die de rondleiding gaf, was niet goed verstaanbaar en met een groep van meer dan 50 man die naar hem moesten luisteren, was er al helemaal niks van te volgen. Erg jammer dus.

Omdat we nog niet genoeg hebben van alle uitstapjes gaan we hier fijn mee door. Morgen staat het ‘Cape Town - we are one - colour festival’ festival op het programma en zaterdag willen we naar de Tafelberg. We hoeven ons dus nog steeds niet te vervelen.

Ik hou jullie op de hoogte, tot het volgende verslag!